Photobucket - Video and Image Hosting

December 09, 2007

House of Hope

This time I didn’t cry. This time I didn’t feel like my heart was smashed. On second thought… a bit (^_^) This time I enjoyed every second I’ve spent with them and I would love to do this again.




Grannies have lots of energy when it comes to dancing. Napasayaw tuloy ako (^_^)


Somang is a Korean word for Hope. Surely, this is a house of hope for our grannies.


"...Kapag dumating ang sandali ng aking pagpanaw, hawakan mo sana ang aking kamay at bigyan mo ako ng lakas ng loob na harapin ang kamatayan.

At huwag kang mag-alala, kapag kaharap ko na ang Diyos na lumikha, ibubulong ko sa kanya na pagapalain ka sana … dahil naging mapagmahal ka sa iyong ama’t ina…"

~excerpt from "Liham ng Magulang sa Isang Anak"

7 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Ang ganda ng quotes ni Kuya Paul!!!
Tama! Lahat dapat nagkakaroon ng pagasa! :)

11:45 PM  
Blogger x said...

wonderful pic, too, paul.

and a late double happy birthday! :)

12:11 AM  
Anonymous Anonymous said...

hindi ko yata kakayanin na mag punta sa ganyan na lugar. iiyak nalang ako ever. lalu na ngayon with my lola there in the philippines being sick and all. *sigh*

may binista nag ako mom ng friend ko eh she works for a nursing home... naglalakad lang sa may hallway nahihirapan na loob ko! hmp.

anyway..

my birthday's in Jan. 12. =] yayy!

12:17 AM  
Anonymous Anonymous said...

looks like you had fun their sir Paul. n_n On the other hand, at that point in time i was restless. I didn't like the feeling, but it's not like i don't want to go back there again. I wasn't in the mood. sigh i just feel bad for those grannies. I pray and hope that that would never happen to me. (>,_<) "HaHa" n_n Life is too short. I wish i could have felt what you guys did. XD

7:58 PM  
Anonymous Anonymous said...

Ang sarap magpunta sa mga home for the aged para silibihan ang mga lolo't lola na nandun.

Nice of you Paul na magpasaya sa kanila. :)

12:23 PM  
Blogger Marckyz said...

i still remember last time na nagpunta me sa home for the aged. nalungkot me kasi bakit kailangan pa nilang iwan ang mga magulang nila sa ganung lugar. kya simula nun lagi na me ngbibigay sa matatanda sa kalye. sabi ko na sana wag ko ring sapitin ang mga nararanasan nila.

11:17 PM  
Anonymous Anonymous said...

wha., again?! parang feeling ko., i will never be happy tlaga sa mga ganyang lugar., though makikita ko silang happy., pero ang bigat pa rin sa loob nun., wha.,

10:06 AM  

Post a Comment

<< Home